W związku z otrzymywanymi w ostatnim czasie telefonami od mieszkańców
województwa warmińsko-mazurskiego oraz informacjami, ukazującymi się w ogólnopolskich
mediach, prasie i na portalach społecznościowych, dotyczących obserwacji wilków
w sąsiedztwie siedzib ludzkich i sytuacji potencjalnie niebezpiecznych z udziałem tego
drapieżnika, przedstawiamy poniższe informacje.
Wilk podlega ochronie ścisłej na terenie całego kraju od 1998 r. Aktualnie
obowiązującym aktem prawnym dotyczącym ochrony tego gatunku jest rozporządzenie
Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt
(Dz. U. z 2016 r. poz. 2183). Ponadto polska populacja wilka wymieniona została
w załączniku II i IV Dyrektywy Rady 92/43//EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony
siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory. Gatunek ten jest między innymi
przedmiotem ochrony niektórych obszarów Natura 2000 oraz stanowi gatunek priorytetowy.
Wobec powyższego jako kraj jesteśmy zobowiązani do zachowania tego gatunku
we właściwym stanie ochrony.
Wilk jest drapieżnikiem, który z racji swoich uwarunkowań (rozmiar, szybkość,
uzębienie) może być niebezpieczny dla człowieka. Z reguły jednak wilk boi się ludzi i unika
z nimi kontaktu. Z natury jest zwierzęciem płochliwym i zachowującym dystans do człowieka.
Obecnie w krajowych mediach, prasie i na portalach społecznościowych pojawią się
doniesienia, które wyrażają niepokój i obawy o bezpieczeństwo ludzi i ich dobytku (w tym
zwierząt). Takie informacje otrzymywane są przez tutejszy urząd także drogą telefoniczną.
Mogące pojawiać się spotkania na linii człowiek – wilk, mają charakter incydentalny i na ich podstawie nie należy podsycać negatywnych emocji lokalnych społeczności. Zdarzają się
sytuacje, że niektóre wilki podchodzą blisko zabudowań oraz zagryzają bądź porywają
zwierzęta gospodarskie, w tym psy. Należy mieć na uwadze, że nie zawsze muszą być to
dzikie wilki, lecz również zdziczałe, wałęsające się psy. Mogą być to także wilki chore lub
osobniki, które zatraciły naturalny instynkt bojaźni wobec człowieka, np. w wyniku
dokarmiania ich przez ludzi. Dzieje się to w sposób intencjonalny – w celu np. wykonania
zdjęć przyrodniczych lub nieintencjonalnie – w związku z wyrzucaniem odpadków
spożywczych lub niewłaściwym zabezpieczeniem miejsc ich składowania. Zdarzają się też
przypadki wybierania szczeniąt wilków z nor i próby odchowania ich na zwierzęta domowe.
Z dużą ostrożnością należy odnosić się do doniesień z portali społecznościowych,
gdyż często takie informacje są wyolbrzymione i niepotwierdzone. Prezentowane zdjęcia,
czy filmy zazwyczaj pochodzą spoza naszego województwa oraz kraju. Od końca II wojny
światowej nie jest znany żaden przypadek śmiertelnego ataku wilka na człowieka, natomiast
znane 2 przypadki pogryzienia ludzi przez wilki w ostatnich latach dotyczyły wilków
częściowo oswojonych przez człowieka.
Nie należy zatem podejmować pochopnych działań zmierzających do eliminacji
osobników tego gatunku w sytuacjach, kiedy nie jest to zasadne. Wszystkie niebezpieczne
 zdarzenia, które charakteryzują nietypowe zachowania wilka, wymagają jednak wyjaśnienia,
a przede wszystkim natychmiastowej reakcji.

Poradnik ochrony zwierzat hodowlanych przed wilkami

Po sąsiedzku z wilkami